Αναλογία πολυόλης και ισοκυανικού:

Η πολυόλη έχει υψηλή τιμή υδροξυλίου και μεγάλο μοριακό βάρος, γεγονός που αυξάνει την πυκνότητα διασταύρωσης και βοηθά στη βελτίωση της πυκνότητας του αφρού. Η ρύθμιση του δείκτη ισοκυανικού, δηλαδή της μοριακής αναλογίας ισοκυανικού προς ενεργό υδρογόνο στην πολυόλη, θα αυξήσει τον βαθμό διασταύρωσης και θα αυξήσει την πυκνότητα. Γενικά, ο δείκτης ισοκυανικού είναι μεταξύ 1,0-1,2.

 

Επιλογή και δοσολογία αφριστικού παράγοντα:

Ο τύπος και η δοσολογία του αφροποιητικού παράγοντα επηρεάζουν άμεσα τον ρυθμό διαστολής του αέρα και την πυκνότητα των φυσαλίδων μετά τον αφρισμό και, στη συνέχεια, επηρεάζουν το πάχος της κρούστας. Η μείωση της δοσολογίας του φυσικού αφροποιητικού παράγοντα μπορεί να μειώσει το πορώδες του αφρού και να αυξήσει την πυκνότητα. Για παράδειγμα, το νερό, ως χημικός αφροποιητικός παράγοντας, αντιδρά με ισοκυανικό άλας για να παράγει διοξείδιο του άνθρακα. Η αύξηση της ποσότητας νερού θα μειώσει την πυκνότητα του αφρού και η ποσότητα προσθήκης του πρέπει να ελέγχεται αυστηρά.

 

Ποσότητα καταλύτη:

Ο καταλύτης πρέπει να διασφαλίζει ότι η αντίδραση αφρισμού και η αντίδραση γέλης στη διαδικασία αφρισμού θα επιτύχουν μια δυναμική ισορροπία, διαφορετικά θα συμβεί κατάρρευση ή συρρίκνωση φυσαλίδων. Με την ανάμειξη μιας ισχυρά αλκαλικής ένωσης τριτοταγούς αμίνης που έχει ισχυρή καταλυτική επίδραση στην αντίδραση αφρισμού και ισχυρή καταλυτική επίδραση στην αντίδραση γέλης, μπορεί να ληφθεί ένας καταλύτης κατάλληλος για το σύστημα αυτοεπιδερμοποίησης.

 

Έλεγχος θερμοκρασίας:

Θερμοκρασία μούχλας: Το πάχος του δέρματος θα αυξάνεται καθώς μειώνεται η θερμοκρασία του καλουπιού. Η αύξηση της θερμοκρασίας του καλουπιού θα επιταχύνει τον ρυθμό αντίδρασης, γεγονός που ευνοεί τον σχηματισμό μιας πυκνότερης δομής, αυξάνοντας έτσι την πυκνότητα, αλλά μια πολύ υψηλή θερμοκρασία μπορεί να προκαλέσει την αντίδραση να ξεφύγει από τον έλεγχο. Γενικά, η θερμοκρασία του καλουπιού ελέγχεται στους 40-80℃.

 

Θερμοκρασία ωρίμανσης:

Ο έλεγχος της θερμοκρασίας γήρανσης στους 30-60℃ και ο χρόνος σε 30s-7min μπορεί να επιτύχει τη βέλτιστη ισορροπία μεταξύ της αντοχής στην αφαίρεση του καλουπιού και της παραγωγικής αποδοτικότητας του προϊόντος.

 

Έλεγχος πίεσης:

Η αύξηση της πίεσης κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αφρισμού μπορεί να αναστείλει την επέκταση των φυσαλίδων, να κάνει τη δομή του αφρού πιο συμπαγή και να αυξήσει την πυκνότητα. Ωστόσο, η υπερβολική πίεση θα αυξήσει τις απαιτήσεις για το καλούπι και θα αυξήσει το κόστος.

 

Ταχύτητα ανάδευσης:

Η σωστή αύξηση της ταχύτητας ανάδευσης μπορεί να κάνει τις πρώτες ύλες να αναμειχθούν πιο ομοιόμορφα, να αντιδράσουν πληρέστερα και να βοηθήσουν στην αύξηση της πυκνότητας. Ωστόσο, η πολύ γρήγορη ταχύτητα ανάδευσης θα εισάγει υπερβολική ποσότητα αέρα, με αποτέλεσμα τη μείωση της πυκνότητας και γενικά ελέγχεται στις 1000-5000 σ.α.λ.

 

Συντελεστής υπερπλήρωσης:

Η ποσότητα έγχυσης του μείγματος αντίδρασης του αυτοεπιδερμικού προϊόντος θα πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερη από την ποσότητα έγχυσης του ελεύθερου αφρού. Ανάλογα με το προϊόν και το σύστημα υλικού, ο συντελεστής υπερπλήρωσης είναι γενικά 50%-100% για να διατηρείται υψηλή πίεση καλουπιού, η οποία ευνοεί την υγροποίηση του αφριστικού παράγοντα στο στρώμα του δέρματος.

 

Χρόνος ισοπέδωσης στρώματος δέρματος:

Αφού χυθεί η αφρώδης πολυουρεθάνη στο μοντέλο, όσο περισσότερο ισοπεδώνεται η επιφάνεια, τόσο πιο παχύ γίνεται το περίβλημα. Ο λογικός έλεγχος του χρόνου ισοπέδωσης μετά την έκχυση είναι επίσης ένα από τα μέσα για τον έλεγχο του πάχους του περιβλήματος.